12 zespołów z 10 województw w Polsce. Ponad 80 godzin warsztatów. Kilkaset godzin przepracowanych z tutorami i turorkami. Wreszcie: 70 zrealizowanych dobrych rozmów, w których członkowie i członkinie lokalnych społeczności rozmawiali na ważne dla nich tematy. To liczby i efekty pracy przewodników i przewodniczek dialogu jesiennej edycji projektu “Jak rozmawiać?”.
“Dzięki warsztatom najlepiej zrozumiałam i poznałam dialog”.
“To z bezpośredniego kontaktu, doświadczeń innych czerpię najwięcej.”
“Osoby, które uczestniczyły w naszych spotkaniach stwierdziły, że nauczyły się rozmawiać oraz słuchać innych. Uważam, że warto dalej prowadzić dialog lokalny!!!”
“Kluczowe wydaje się uświadomienie rozmówcom, że rozmowa jest wartością samą w sobie. Nie rozmawiamy po to, by się do czegoś przekonywać. Mi zajęło sporo czasu zrozumienie tego, brak oczekiwań, a po prostu czerpanie radości i wartości z dialogu.”
To tylko wybrane, nieliczne cytaty wypowiedzi ponad trzydziestu osób uczestniczących w jesiennej edycji projektu. Udział w cyklu był dużym wysiłkiem. W odróżnieniu od pilotażu, pracowaliśmy razem nie dwa a dziewięć miesięcy. Przewodnicy i przewodniczki dialogu zorganizowali i przeprowadzili nie dwie a minimum sześć dobrych rozmów dla swoich społeczności. O ważnych lokalnie problemach. Po to, by się usłyszeć i zrozumieć, nie przekonać do swoich racji.
O czym były dobre rozmowy?
Oto przykładowe tematy:
- Czy to ja mam sieć, czy to sieć ma mnie – nowe technologie w naszym życiu
- Kooperatywa edukacyjna: czy to w ogóle może się udać?
- Czy warto włączać grzejnik skoro sąsiad mnie ogrzewa?
- Nie mów do mnie kiciu. O umniejszaniu.
- Las na Borze: Nasz, Wasz czy ich?
- Plotka czy płotka? Czym jest dezinformacja?
Te i pozostałe rozmowy mają jeden główny cel: stworzyć szanse na podnoszenie kompetencji informacyjnych społeczności, podniesienie rezyliencji poszczególnych osób i całej społeczności na dezinformacje. Odbywające się według określonych zasad rozmowy osób z różnych baniek informacyjnych (osób korzystających z różnych źródeł informacji, o różnym światopoglądzie) są okazją do poznania się, wzajemnego zrozumienia stanowisk i tym samym przeciwdziałają czynnikom, które sprzyjają dezinformacji – wysokiemu poziomowi emocji, brakowi zaufania społecznego i polaryzacji.
zobacz i pobierz naszą publikację
Doświadczenia edycji pokazują, że dialog jest potrzebny, wielu członków i członkiń naszych społeczności czeka na okazje, by ze sobą rozmawiać. Ponieważ wiele osób nie ma doświadczeń dobrej rozmowy, przeciwnie – jest zmęczona sposobem rozmawiania, jaki jest naszym udziałem – zaproszenie na spotkanie nie jest jednak łatwą sprawą. Jeszcze większym wyzwaniem jest dotarcie do osób, które – z różnych przyczyn – nie angażują się w życie społeczne i publiczne. Niektórym zespołom przewodników i przewodniczek to się jednak udaje. Jak? Tym będziemy dzielić się jesienią. Nie jest to bowiem koniec naszego projektu!
Część przewodników i przewodniczek kontynuuje dobre rozmowy w swoich społecznościach, zgodnie z wypracowanymi w projekcie strategiami. Wszyscy zaproszeni są do jesiennych działań utrwalających rezultaty projektu – będziemy dzielić się jego rezultatami podczas wydarzeń promujących dialog i partycypację społeczną. Już w czerwcu przewodniczki dialogu projektu Maria Filipiak i Agata Klimek ze Skarżyska-Kamiennej, Wioletta Mazur i Weronika Pylak z Niedrzwicy Dużej oraz Katarzyna Majchrzycka z Borowa brały udział w sesji poświęconej wypracowanym w projekcie metodom budowania dialogu podczas Forum Praktyków Partycypacji w Bydgoszczy. Planujemy także wydarzenia wzmacniające kompetencje przewodników i przewodniczek dialogu w obszarze facylitacji. Pierwszym z nich będzie wrześniowe szkolenie z Nansen Centre for Peace and Dialogue. W kolejnych dwunastu miejscach w Polsce odbywają się także dobre rozmowy prowadzone przez przewodników i przewodniczki dialogu, którzy dołączyli do “Jak rozmawiać?” wiosną 2023 roku.